זינתוהא (קישוטיה) | زينتها
האמנית תחריר אלזבידי מציגה עבודות מוכרות וחדשות, באמצעותן היא מגיבה לאוסף קישוטי הנשים האצור במוזאון.
מערכת של קישוטים ותכשיטים מסורתיים מוצבת בתערוכה כסוגה עצמאית הנבדלת באופי הצבתה מאופיה של תצוגת הקבע במוזאון (האחרונה מאופיינת בהצבה תיאטרלית ומאורגנות לפי הקשר מסורתי ושימושו היום-יומי של החפץ במורשת הבדואית). נקודת מבט המתמקדת במערכת קישוטיה של האישה הבדואית מעוררת מחשבה על תפקידה הפנים תרבותי, על מאפייניה האסתטיים, ועל היופי האצור בכל סוגה ושפה של קישוט. לא די ביופי. ערך היופי מתאחד עם הביתי וצובע את האישה ואת המרחב שלה כסביבה חמימה ומושכת עבור בני ביתה. מנעד הצבעים החמים המתגלם בקישוטים כן קישוט המצרף חרוזים וגדילים לצד אבני קמע מעידים על תפקידם הסמלי. חפצי ההתקשטות מגדירים ומסמנים את המרחב הנשי ואת תפקידיו המסורתיים. היבט משחרר, מתאפשר דווקא בשל הערך הכלכלי-חברתי של מערכת קישוטים נוספת, תכשיטים המעניקים למחזיקה בה חירות הנובעת מבעלות על רכושה.
אלזבידי מציגה זווית ראיה עכשווית, היא בוחנת האם אופני ההתקשטות טומנים בחובם כליאה במרחב הביתי ובתפקיד המגדרי המסורתי או שמא שחרור הנובע מעצם הבעלות על רכוש והבחירה לממשו; כמו החופש לעצב את גופה כרצונה, או לרכוש בכספה טובין אחרים. את דימוייה היא מבססת על דמויות של נשים מסורתיות ועל שאריות של חפצי יום יום ,חלקי בדים, חבלי כביסה, ומיני קישוטים ותכשיטים תעשייתיים עכשוויים; מהם היא שוזרת מעין פסאודו–תכשיטים גדולי מימדים המסמלים את תפישתה המורכבת על ערכים של ייפוי והתקשטות ועל פרשנותם המגדרית כיום.
אוצרת: ליאת יהודה
تقدّم الفنانة تحرير الزبيدي أعمالًا شهيرة وجديدة، تشكّل ردّ فعل على مجموعة الحلي النسائيّة المعروضة في المتحف. يتمّ عرض مجموعة من الزينة والمجوهرات التقليدية كوحدة مستقلّة تتميّز بطبيعة عرضها عن سائر الأعمال الفنيّة التي تتواجد بالوضعيّة ذاتها في المتحف (تتميّز بعرضها كمشاهد مسرحيّة تستند إلى مجموعة من الأشياء وسياقها ومكانها في اللحظة الآنية). قد تثير وجهة النظر التي ترتكز على مجموعة الحلي النسائيّة أفكارًا حول مكانتها الثقافيّة، الخصائص الجماليّة التي تميّزها عن غيرها، والجمال الكامن في تعبيراتها الأسلوبيّة. لكن الجمال وحده لا يكفي. تتحّد قيمة الجمال مع المنزل لوصف المرأة ومساحتها كبيئة دافئة وجذّابة، مساندة وحاضنة لأفراد المنزل. الألوان الدافئة التي تتجسّد في الأعمال الفنيّة والتي تجمع بين الخرز والأحجبة الحجريّة تشير إلى وظيفتها الرمزيّة. أغراض الزينة والحلي ترمز إلى العالم الأنثويّ ودوره التقليديّ. ينبع جانب التحرّر عن القيمة الاقتصاديّة-الاجتماعيّة لمجموعة الزينة هذه والتي تمنح من يرتديها حريّة ناجمة عن مفهوم الملكيّة.
تطرح الزبيدي منظورًا معاصرًا، فهي تتحقّق ممّا إذا كانت أساليب الزينة تحمل في طيّاتها مفهوم الحبس المنزليّ والدور التقليديّ للمرأة أو ما إذا كانت تعني التحرّر نتيجة حقّ الملكية واختيار ممارسته؛ كحريّة تزيين جسدها كرغبتها، أو اقتناء سلع أخرى من أموالها الخاصة؟ تستند صورها إلى شخصيات نسائيّة تقليدية وبقايا التحف اليومية الموجودة في الفضاء المعاصر، قطع القماش، حبال الغسيل وأنواع مختلفة من الحلي الصناعية المعاصرة. تستخدم هذه الأشياء لتحويلها إلى مجوهرات تقليدية زائفة كبيرة الأبعاد، ترمز إلى مفهومها المعقّد لقيم الجمال والزينة ولتفسيرها الجندريّ اليوم.
القيّمة على المعرض: ليئات يهودا
Zenatuha
Artist Tahrir Alzbede presents both well-known and new works, through which she responds to the curated collection of women's ornaments in the museum. A set of traditional ornaments and jewelry is displayed in the exhibition as a separate genre, distinctly different in nature from the rest of the permanent exhibits in the museum (characterized by the display of theatrical scenes that rely on a whole range of objects and their context and place in day-to-day life). The perspective, which focuses on a set of feminine adornments, reflects upon the cultural context, its unique aesthetic characteristics, and the beauty inherent in its variety of stylistic languages. Yet beauty is not enough. The value of beauty unites with the home and paints the woman and her space as a warm and attractive, supportive and protective environment for her household. The range of warm colors in the embellishments that include beads, tassels and amulets, are indicative of their symbolic role. The artifacts define and mark the female space and its traditional functions. A liberating aspect is made possible precisely because of the economic-social value of this decorative set that grants its holder freedom, stemming from her ownership of assets.
Alzbede presents a contemporary perspective, that examines whether the modes of adornment conceal within them the woman’s confinement to the home and her traditional gender role or whether they symbolize freedom stemming from the ownership of assets and the choice to exercise this ownership; such as the freedom to fashion her body at will or to purchase other items with her own money. Alzbede’s imagery is based on figures of traditional women and the remnants of everyday objects found in contemporary space, including bits of fabric, clothes lines and modern industrial decorations and jewelry, with which she weaves pseudo-traditional jewelry of large dimensions, symbolizing her complex perception of values of beautification and adornment and their contemporary gender-oriented interpretation.
Curator: Liat Yehuda
מראה הצבה: תחריר אל זבידי, تحريرالزبيدي, 2020
מראה הצבה: תחריר אל זבידי, تحريرالزبيدي, 2020
מראה הצבה