מיהו ג'ו (יוסף) אלון?
אל"ם ג'ו אלון ז"ל
ג׳ו נולד בעין חרוד ב-1929 לאמו טקלה ואביו זיגפריד (ודיסלאב/פרידל) שהגיעו לפלשתינה כחלוצים, והקימו בה משפחה. עקב האכזבה מהסוציאליזם הקיבוצי שלא היה קומוניסטי מספיק, חזרה המשפחה הקטנה לאירופה ואחרי נדודים התיישבה בברנו שבצ׳כוסלובקיה. בפרוץ מלחמת העולם השנייה, כשהיה ג׳ו בן 10, נשלח עם אחיו דוד בן ה-14 בקינדר סטנספורט שאורגן ע״י סר ניקולאס וינטון ברכבת מפראג לאנגליה. שם הוא אומץ על ידי ג׳ני וג׳ורג׳ דוידסון, נוצרים חשוכי ילדים. בתום המלחמה חזר לצ׳כוסלובקיה לחפש את הוריו והתבררה לו האמת המרה - הוריו נכלאו בגטו טרנזין ונרצחו באושוויץ.
ג׳ו הצעיר מחליט ללמוד צורפות. במקרה הוא פוגש את הוגו מייזל (לימים מרום) והולך איתו למבדקים של גדנ״ע אוויר, וביולי 1948 הוא מתחיל קורס טייס בצ׳כוסלובקיה אותו הוא מסיים בנובמבר אותה שנה. בשנת 1949 הוא עולה לארץ ומצטרף לחיל האוויר הישראלי הצעיר בבסיס סירקין. ב-1953 הוא טייס מטאור. כשהוא בן 25 הוא פוגש את דבורה לבית קרט, שהייתה אחות בבאר שבע, ומקים עימה משפחה. משפחת אלון על שלוש בנותיה, דליה, יעל ורחל, נודדות בישראל לפי צרכי התפקיד של ג׳ו. תפקידו המבצעי האחרון היה פיקוד על טייסת המיראז׳ים הראשונה. ב-1965, לאחר שנה בקורס פיקוד ומטה באנגליה, עובר ג׳ו למטה חיל-האוויר ומקים את ענף בטיחות טיסה. פסגת שרותו הצבאי של אל״מ ג׳ו אלון היתה בין השנים 1966-1970 עם הקמת בסיס חיל-האוויר ״חצרים״ שבנגב והפיקוד עליו. בתפקיד זה יצר קשרים חמים עם בני השבטים הבדואים ומנהגיהם. ב-1970 מונה ג׳ו לנספח אווירי בשגרירות ישראל בוושינגטון. בתפקידו כדיפלומט, בין שאר תפקידיו ופעילותו כאיש צבא הוא הרצה בפני בני-נוער יהודים על ההיסטוריה האישית שלו, על חשיבותה של מדינת ישראל כבית ועל ציונות. ב-1 ביולי 1973, כחודש לפני סיום תפקידו נרצח ג׳ו ביריות בפתח ביתו במרילנד, ארצות-הברית. סיבת הרצח, מניעיו ומבצעיו טרם נתגלו.
אהבת האדם באשר הוא אדם הוא ערך שיש לחנך לאורו. מרכז לימודי על-אזורי על שם טייס בחיל האוויר הישראלי שבו מוזאון תרבות הבדואים מוכיח הלכה למעשה ערך זה.
-
الكولينيل الراحل جو ألون
ولد في عين حارود. كانت والدته تقلا ووالده ويديتسلاف (في التشيكية) أو فريدل (في الألمانية) من أوائل من وصلوا إلى فلسطين ، وولد لهما فيها ابنان : دافيد وجو. نتيجة خيبة أملهم من التجربة الإشتراكية الكيبوتسية التي لم تكن شيوعيةً بما فيه الكفاية، عادت العائلة الصغيرة الى مدينة بيرنو، في تشيكوسلوفاكيا. عند اندلاع الحرب العالمية الثانية، أرسل جو عندما كان في العاشرة من عمره ، مع شقيقه دافيد الذي كان في الـ 14 من عمره، عن طريق حملة بعثة الأطفال التي نظمت من قبل السير نيكولاس فينتون في قطار من براغ إلى إنجلترا. هناك تم تبنيه من قبل جورج وجيني دافيدسون، مسيحيون بدون أطفال. بعد انتهاء الحرب العالمية الثانية عاد إلى تشيكوسلوفاكيا للبحث عن والديه، وهناك تبينت له الحقيقة المرة، أنّ والديه سُجنا في غيتو ترزين، وقُتلا في أوشفيتس.
قرر جو الشاب تعلم مهنة الصياغة. تعرف صدفةً على هوغو ميزل (مروم لاحقًا) وذهب معه الى اختبارات الالتحاق بالبرنامج الشبابي للخدمة العسكرية في السلاح الجوي في تشيكوسلوفاكيا. في سنة 1948 بدأ بتعلّم دورة طيران في تشيكوسلوفاكيا، وأنهاها في شهر نوفمبر من السنة ذاتها.
في عام 1949 هاجر إلى إسرائيل والتحق بسلاح الجو الإسرائيلي الحديث. بدأ بدورة طيران متقدمة في سيركين وفي سنة 1953 – أصبح طيارًا لطائرة ميتور ؛ في سن الـ 25 تعرف إلى ديبورا من عائلة كرط، والتي كانت ممرضة في بئر السبع ، وأسس معها عائلة . قامت عائلة ألون، مع بناتها الثلاث (داليا، ياعيل، وراحيل) بالتنقل داخل إسرائيل على حسب احتياجات وظيفة جو. خدم في رمات دافيد وحاصور، وعين عام 1960 قائدا للقاعدة الجوية. كان آخر منصب شغله قيادة القاعدة الجوية لطائرات الميراج الأولى لجيش الدفاع الإسرائيلي. في عام 1965، بعد عام من دورة القيادة والأركان، انتقل جو إلى السلاح الجوي وأقام فرع أمن وسلامة الطيران. الخدمة العسكرية للراحل جو ألون بلغت أوجها في السنوات 1966- 1970 مع تأسيس القاعدة الجوية في حاصور في النقب وقيادتها. من خلال منصبه قام بإنشاء علاقات حارّة مع أبناء القبائل البدوية وقياداتها. في عام 1970 تم تعيين جو ملحقًا جويًا لسفارة إسرائيل في واشنطن. خلال هذه السنوات الثلاث، ومن خلال منصبه كدبلوماسي، وأنشطته الأخرى كرجل عسكري ، ألقى محاضرات للشباب اليهودي حول تاريخه الشخصي ، وعن أهمية دولة إسرائيل كوطن وعن الصهيونية. في 1 يوليو 1973 ، أي قبل شهر تقريبا من إنهاء وظيفته في الولايات المتحدة ، قُتل جو بالرصاص عند مدخل منزله في تشيفي تشيس ، ولم يتم اكتشاف سبب القتل ودوافعه. توفيت دبورا الراحلة، جراء إصابتها بمرض السرطان في 1995.
محبة الإنسان، كل انسان، هي قيمة يجب التربية بحسبها. المركز التثقيفي المحلي على اسم طيار سلاح الجو الإسرائيلي يحتوي على متحف ثقافة البدو الذي يثبت أهمية هذه القيمة.
-
Colonel Yosef (Joe) Alon Z”L
Colonel Yosef (Joe) Alon was born in 1929. His parents, Tekla and Siegfried (Friedl) Placzek, had made aliya from Germany and Czechoslovakia to Palestine as pioneers, and both he, and his brother, David, were born on Kibbutz Ein Harod. However, due to their disappointment in the kibbutz socialist ethos, which they felt was not Communist enough, the parents decided to return to Europe. When World War II broke out, Joe, who was 10 at the time, and his 14-year-old brother David, were sent to England on a Kindertransport organized by Sir Nicholas Winton. There, he was fostered by Jenny and George Davidson, who were childless Christians. At the end of the war, he returned to Czechoslovakia in search of his parents, only to discover that his parents had been imprisoned in the Theresienstadt Ghetto and murdered in Auschwitz.
Joe then decided to study goldsmithing. However, by chance, he met Hugo Meisel (later Marom) and accompanied him to Haganah air tests in Czechoslovakia. In July 1948, he began a pilot course, which he completed in November. In 1949, he returned to Israel and joined the newly founded Israel Air Force, participating in an advanced pilot course at the Sirkin Base. In 1953, he became a Meteor jet fighter pilot. He met and married Dvora (nee Karat), a nurse from Be’er Sheva; together, they had three daughters, Dalia, Yael, and Rachel. The Alon family moved around in Israel wherever Joe’s assignments sent them, including the Ramat David and Hatzor bases. In August 1960, he was appointed a squadron commander. His last operational role was to command the IDF’s first Mirage squadron. In 1965, after a year in England on Staff College, Joe was assigned to Air Force headquarters and he formulated the Flight Safety Branch. The pinnacle of Colonel Joe Alon’s military service was between 1966 and 1970 when he was one of the founders and first commander of Hatzerim Air Force Base in the Negev, where he established warm ties with the Bedouin tribesmen and their leaders.
In 1970, Joe was appointed Air Attaché at the Israel Embassy in Washington. Over the next three years, in his role as a diplomat and a military man, he lectured to Jewish youth about his personal history, the importance of the State of Israel as a home, and Zionism. On July 1, 1973, about a month before the end of his term in the United States, Joe was shot dead in front of his home in Chevy Chase, Maryland. The motive for the murder and the identities of its perpetrators remain unclear to this day.
The love for all humankind is a value that must be strived for Museum of Bedouin Culture located in a regional study center named after an Israel Air Force pilot — proves this value.